Luscht und Liideschaft

Luscht und Liideschaft, Zuefall und Liebi
Si hät alles druff und loht sich nie pschiisse
Si chunt uf de Punkt, ganz ooni Komma
So chasch mee als äin Strick verriisse

De Tag isch müed, und de Lärm vo de Stadt
Tunkt mich hüt fascht nid z verträäge
S Tischtuech versudlet, tuusig Bilder skizziert
Versiift, verworfe und au zimlich kläglich

Ganz oder gaar Nüüt, si kännt käis Verbaarme
Da isch d Aasag, muesch dich entschäide
Äis Iise im Füür, Mee wär äis zvill
Es wuurd ire scho nööchschti Wuche vertläide

Etz sött si häi, und si bliibt debii
Si heg nid wiit und ich gsee wie si ufschtoot
Ich bliib sitze, säg gschiider nüüt
Wäär dankbar z wüsse, für wen mis Härz schloot

Und wie goots wiiter, wänn falled die Muure
Sir Galahad cha nur äine sii
Über em Turm wääit e wiisi Faane
He Hoofnarr wott häi, und dusse liit Schnee

© Christoph Bürgin, pomeranzenmusik.ch